Koncepcja HALLIWICK jest sposobem uczenia innych uczestnictwa w zabawach w wodzie, niezależnego poruszania się w niej i pływania.
Ten specyficzny sposób nauki oceniony jest jako bezpieczny dla osób w każdym wieku, zarówno dla osób z niepełnosprawnością, jak i sprawnych. Przez cały czas trwania zajęć każdy uczestnik – PŁYWAK – pozostaje pod ścisłą opieką i w kontakcie fizycznym z indywidualnym INSTRUKTOREM. Dzięki odpowiednim wsparciom i pomocy INSTRUKTORA oraz szybkiej reakcji na ruchy ciała PŁYWAKA nie używamy pomocy wypornościowych.
Charakterystyczna i unikatową jest forma nauczania – nowych umiejętności pływak nabywa poprzez udział w różnego rodzaju aktywnościach wodnych, zabawach i grach.
Wszystkie sesje w wodzie prowadzone są w grupach 5-osobowych ( 5 PŁYWAKÓW i 5 instruktorów ), taka forma zajęć daje niepowtarzalną możliwość nauki przez zabawę, a w HALLIWICK najważniejsze są radość i przyjemność.
Nauka prowadzi do osiągnięcia jak największej niezależności w wodzie oraz poczucia zaufania i bezpieczeństwa.
Zajęcia HALLIWICK to przede wszystkim zabawa w grupie, niosąca ogromną radość, a mająca terapeutyczny wpływ na wszystkie strefy rozwojowe dziecka. Wspomaga proces terapii psychoruchowej i edukacji psychopedagogicznej. Każda sesja ma wpływ na wszystkie strefy rozwoju człowieka – rozwój ruchowy, poznawczy, emocjonalny, społeczny, a także językowy i porozumiewanie się.
Rodzice, opiekunowie są nieocenionymi pomocnikami. Należy spotkać się z nimi przed pierwszymi zajęciami i pokrótce przedstawić, na czym będą polegały zajęcia, pokazać – zrobić jedną sesję poglądową. Tak przygotowani rodzice to doskonałe wsparcie dla prowadzącego i oczywiście PŁYWAKÓW.
Praca wg koncepcji HALLIWICK przebiega według określonego, logicznie ułożonego 10-cio punktowego programu.
Podczas nauki nie używamy sprzętów wypornościowych, jedynie zabawek które uatrakcyjniają zajęcia, zachęcają i motywują do nauki nowych umiejętności oraz są naturalnym elementem, na tym etapie rozwoju psychoruchowego dziecka.
Założenia koncepcji HALLIWICK to swoista filozofia:
• Najważniejsze jest dobre samopoczucie. Nigdy nie osiągniemy sukcesu jeśli nie będziemy odczuwać zadowolenia z bycia w wodzie
• Każdemu dziecku towarzyszy instruktor, którego zadaniem jest m.in. odpowiednie wspieranie pływaka aż do momentu uzyskania przez niego pełnej niezależności, pomaganie w początkowym przystosowaniu psychicznym do wody, poznaniu zasad kontroli balansu.
• Uczymy powoli, w logicznym porządku, w tempie dostosowanym do pływaka, upewniając się, że wszystkie poprzednie kroki są utrwalone zanim przejdziemy do kolejnych. Kładziemy nacisk na umiejętności i możliwości.
• Nie używamy żadnych pomocy wypornościowych.
• Pracujemy w grupach, pływacy zachęcają się i motywują nawzajem, a nowym instruktorom pomagają inni z większym doświadczeniem.
10 PUNKTOWY PROGRAM
1. Przystosowanie psychiczne
2. Niezależność
3. Kontrola rotacji poprzecznej
4. Kontrola rotacji strzałkowej
5. Kontrola rotacji wzdłużnej
6. Kontrola rotacji łączonej
7. Wypór
8. Równowaga w bezruchu
9. Ślizg w turbulencjach
10. Proste przemieszczanie się i podstawowy styl pływacki
Zajęcia w oparciu o Halliwick są otwarte dla wszystkich, którzy chcą wspólnie brać udział w grach, zabawach i chcą nauczyć się pływać. Główny cel to uzyskanie jak największej niezależności i poczucia bezpieczeństwa w wodzie. Tego typu zajęcia w wodzie stwarzają doskonałe warunki dla dzieci i ich rodziców do wspólnego przeżywania emocji, wspólnie spędzonego czasu, a w przypadku dzieci z niepełnosprawnością – do zaakceptowania przez rodzica swojego dziecka, takim jakie jest. Dzieci czując się akceptowane, częściej przeżywają pozytywne emocje, zwiększa się ich poczucie własnych możliwości.
Podczas pracy w grupie, szczególnym osiągnięciem dla mnie jest zgranie i odnalezienie nowych relacji między dziećmi i ich rodzicami oraz zgranie rodziców którzy dla siebie samych tworzą pewnego rodzaju grupę wsparcia.
Natomiast w pracy indywidualnej, koncentruję się na wybranym, konkretnym problemie ruchowym dziecka. Stosując odpowiednie techniki podtrzymań i stymulując określone części ciała, uzyskuję zamierzony efekt terapeutyczny, np. zmniejszenie spastyczności, zwiększenie zakresu ruchów w stawach, poprawę kontroli głowy i tułowia, czy zmniejszenie stanów lękowych i nadpobudliwości.
Kładę nacisk na umiejętności i możliwości dziecka.
W Halliwick mówimy o umiejętnościach, uczeniu się nowych umiejętności, nie zaś o niepełnosprawności, czy brakach ruchowych, jakie towarzyszą dzieciom.